สะพานไม้

ที่ตะพานหิน
บ้านพร้อมใจ
ข้างวัดตะพานหิน หลวงพ่อพุทธพิชัย
สะพานไม้ในบ้านสลัมคนรายได้น้อยหรือคนจน
เราเข้าไปประจำบ่อยๆเพื่อไปขายไอติมและขนมปัง
ช่วงที่เราอายุ12-15ปี 2511-2514
ทุกๆวันตอนเลิกเรียนและวันเสาร์อาทิตย์
วันนั้นช่างเปล่าเปลี่ยววันนี้ช่างน่าหวาดเสียว
เก่าและผุพังไปหมดแล้ว
ทำใหม่ครับ
แล้วเราจะมา

แม่สอนว่า
สร้างศาลา
สร้างถนน
สร้างสะพาน
ให้ผู้คนได้ใช้
บุญกุศลนั้นแรงมาก

ส่วนเรามันแทงเข้าไปในใจกลาง
ทะลุจิตใจเราเลยทีเดียว
จะว่าสุดปิติสุขเกษมสันต์นั้นก็ว่าได้
แต่ก็ให้เกิดอาการหวีดหวิว
สยิวในใจเรา

มีผลต่อชีวิตเรามาก

เรื่องราวเล็กๆแต่กระทบกระเทือนจิตใจเรามากมาย