ลำไย

ได้ทานลำไยปีนี้ หอมหวานอร่อยชื่นใจมาก
เป็นลำไยพิเศษคือ ลำไยพันธุืสีชมพู แต่ปลูกที่เชียงราย
ลักษณะพิเศษคือมีสีชมพูเรื่อๆใสๆรอบเม็ด
หายากแล้ว หลังจากลำไยอีดอ ออกมาทดแทน
ลำไยสีชมพูออกช้ากว่าอีดอและเป็นตระกูลอีแฮ้วที่มีก้านแข็งและออกช่วงต้นสิงหาคม ทำให้คนทานช่วงต้นฤดูเดือนกรกฎาคมที่เป็นลำไยอีดอจนปากเปื่อยหมดแล้ว แต่ลำไยสีชมพูก็เป็นที่ต้องการของคนกรุงเทพที่ต้องการนำไปฝากผู้ใหญ่ญาติพี่น้อง ดูเป็นของมีเกรดมีระดับสูงกว่าทั่วไป ใช่แล้วในช่วงนั้นสายพันธุ์ลำไยที่มียังเป็นสายพันธุ์พื้นเมืองหลายหลาก เช่น อีแดงกลม ที่มีเม็ดในใหญ่เนื้อบางเละ สร้อยฟ้าชื่อไพเราะแต่เม็ดเล็กเป็นพวงพบที่ดอนแก้วถูกฟันทิ้งไปแล้วสีเหลื่องหอมหวาน เบี้ยวเขียวก็เบี้ยวและเหม็นเขียวจริงๆลูกใหญ่ ก้านอ่อนเก็บช้าปลายสิงหาคมถึงต้นกันยายน ใบหดเป็นลำไยเนื้อเหลืองก้านอ่อนหวานหอมเนื้อแห้ง อร่อยที่สุดในบรรดาลำไยที่เราเคยทานมา

ปีนี้ลำไยมีน้อยราคาค่อนข้างสูง วันนี้ราคาถึง20บาทแล้ว
ดีใจที่ราคาดีไม่เช่นนั้นจะถูกโค่นตัดเอาไปขายเป็นหลัวหมด